Hande 19 yaşındaymış, üniversite okuyormuş. Alt kısımda kendisinin hayat hikayesini derleyeceğiz.
içeriklere gitmek için mail.ru görseline tıklayarak reklamı geç butonuna basınız.
Türk İfşa Habibe Sizlere Kendisini Tanıtıyor
Merhaba ben Türk İfşa Hande 29 yaşındayım 8 senelik evliyim. Sarı saçlı uzun boylu bir bayanım. Evliliğim boyunca inişli çıkışlı dönemler oldu. Bu dönemler aslına bakar iseniz hepimizin yaşantısında olan şeyler gibi görünebilir ama istediğim bir erkek den beklediğim huzur ortamı artık yavaş yavaş evimden kaçmaya başladı. Her şey en başta yolunda gidiyordu. Fakat her yaz ama her yaz eşiğim ailesi bize tatile geliyor üç veya dört ay bizde kalıyordu. Oldukça uzun bir süreydi bu. Tabi ki tatile gelecek bizle vakit geçirecekti. Ama yeni evli olduğumuz dönemlerde bile rahat bırakmıyor evin huzuru kaçıyordu. Geçen ay bir erkek çocuğu dünyaya getirdim. Her zaman ki gibi hayırlı olsun ‘a gelenler vardı evimize. Bir akşam kapı çalındı alacaklı gibiydi. Açtık kapıyı aldık evimize tabi ki eşimin ailesiydi. Ben şok içerisindeydim. Tam sekiz bavul vardı yanlarımda. O an anladım ki aslına hayırlı olsun ‘a değil bize yerleşmeye gelmişlerdi. Evimizdeki huzur yavaş yavaş gidiyordu. Bir erkek ‘den beklediğim huzur ortamı artık yoktu. Kavgalarımız yavaş yavaş başlamıştı. Her şey artık yolunda gitmiyor boşanma aşamasını düşünmeye başlamıştım. Aileme ne zaman söylemem gerektiğini dahi bilmiyordum. Eşim işten gelir yemek yerdik ama o da ne artık eşimi değil eşimin babasını bekliyorduk kahveden gelecek de yemeğe birlikte oturacaktık. Onlar da adetmiş birlikte yemeğe oturmak. Oturmadığımız zaman büyük saygısızlık olarak kabul edilirmiş. Artık canıma tak etmişti hem yorgun geliyor hem çocuğuma bakmaya çalışıyordum. Huzurum bitmişti. Geçen gece çok büyük kavgamız olmuştu. Eşimin beni tercih edeceğini düşünüyordum. Ama o ailesini tercih etmiş beni evden kovalamıştı. Çocuğumu da vermemişti. Gecenin bir vakti sokakta tek başıma kalmıştım sağ olsunlar oradaki esnaflar yardım etmişti bana. Garaja kadar eşlik etmiş hem ağlaya hem yakara yakara otobüse bindirmişlerdi. Kendi ailemin yanına dönüyor onların yüzüne nasıl bakacağımı kara kara düşünüyordum. Çok utanmıştım. Ama bir bakıma da iyi olmuştu. Onların gerçek yüzünü görmüştüm. Aileme durumu anlatmıştım onlar da ağlıyordu. Babam sinirden deliye dönmüştü. Onları sakinleştirmeye Türk İfşa Alemi çalışıyordum. Günler yavaş yavaş geçiyordu. Öfkem zamanla geçiyordu. Ama artık o eve dönmeyeceğimi hem ailem hem ben hem onlar biliyordu. Erkeklerden beklentim huzurdu sadece. Ama güvenim kırılmıştı. O beklentimi kim karşılayacaktı artık. Bu yaşta ne yapacaktım düşünüyordum ama işin içinden çıkamıyordum. Artık boşanmıştık olayların üzerinden 4 ay geçmişti çocuğum benimleydi artık. Çok sancılı bir dönemi atlatmıştık. Artık Liseli İfşa bir erkekten beklentim çok azalmıştı olurda ileride tekrar bir yuva kuracak olursak huzur olmasını, çocuğumu beni ve ailemi en başta kabul etmesini sahiplenmesi beni saymasını bekliyorum. Bunlar kolay bulanacak şeyler gibi görünebilir ama puzzle hep eksik parçası çıkıyor ne yazık ki hayatımızda.